RaRa, waar zijn wij.nu

Jullie verwachten natuurlijk pas morgen ons eerste bericht vanuit Afrika… maar niets is minder waar. Op dit moment zitten we in de auto richting… jawel…hou je vast… Joure. Onbegrijpelijk en eigenlijk ook helemaal niet leuk.

Tekst en uitleg:
Vrijdag 20 juli om 11:00 uur fris en fruitig vertrekken vanuit Joure. Om 1 uur met iedereen verzameld op Schiphol en met de hele groep inchecken. Grote spanning over het gewicht van de koffers, samen hadden we 50 kilo, waar 40 het maximum is. Tot ons grote verbazing geen extra kosten, de koffers mochten gewoon mee.
Na dit inchecken nog even met het ‘uitzwaai comité’ wat eten en drinken (dit comité bestond uit: Anne, Grietje, Ynte, Aleida, Sjacco, Jelmer, Reinou en Sanne). Daarna met gevulde buik richting de douane. Een emotioneel afscheid maar wel met een fijn gevoel vertrokken. Bij de douane nog een beetje oponthoud door onze lap-tops maar uiteindelijk mocht alles mee J

Nog een beetje rondgescharreld en toen werd het tijd om richting de gate te gaan, hier zaten alle studenten klaar om te boarden. Toen het tijd werd om in te stappen hoorden wij dat ons vliegtuig was getroffen door de bliksem en dat dit een vertraging van ongeveer 2 uren op zou leveren. Dit was even een schrik maar ach 2 uurtjes zouden we wel doorkomen. De speelkaarten werden tevoorschijn gehaald en het ‘pesten’ kon beginnen. Toen het kaartspelen saai begon te worden hebben we maar weer eens geïnformeerd naar onze vlucht. Ze zeiden dat we een groot probleem waren, omdat de vlucht gecancelled was en het erg moeilijk zou worden om ons allemaal over te boeken. Toch, positief als we zijn hielden we de moed er in. Nadat we na een uurtje nog niks gehoord hadden toch maar weer informeren, het bleek dat het probleem groter was dan we zelf hadden verwacht. Na veel vragen te hebben gesteld kwamen we er achter dat er voor onze groep eigenlijk het hele weekeind geen plaats zou zijn op een vlucht. Toen maar terug om de koffers op te halen en naar de ticket balie waar we een nieuwe vlucht moesten proberen te boeken. Met alle hoop die we nog hadden kwamen we aan, maar helaas ook hier werden we teleurgesteld. De tickets waren wel omgeboekt en we zouden maandag kunnen vertrekken alleen dan wel ieder apart. Dit was natuurlijk niet onze bedoeling, want SAMEN UIT = SAMEN VLIEGEN. Gelukkig kwam Pjirkje haar vader toen met het idee om te vragen of er ook nog plaats was op een andere dag. Eindelijk hadden we weer een beetje geluk, we kunnen dinsdag avond samen vliegen. De rest van de groep vertrekt maandag op 2 aparte vluchten, en wij volgen een dagje later.

Vandaar dus het feit dat we weer in de auto zitten op weg naar huis. Dit is niet wat we hadden gepland maar we blijven positief. We gaan nog 4 dagen genieten in Joure, en dan op weg naar Afrika, waar we dubbel gaan genieten.

Tot zover ons eerste avontuur.
Dikke tut Pjirkje en Lysanne

Ps. ‘Piekerje net, it komt dochs oars’ (Anne Mink)