Een weekje Afrika

Hallo allemaal,

Afgelopen week voor mij weer ‘een week als alle andere weken’ dit betekend achter de computer dingen uitzoeken en plannen voor de bedrijven die we helpen. Ook gaan we ongeveer een keer per week bij deze bedrijven langs om te kijken wat we voor ze kunnen doen. Dit was eigenlijk nog steeds oriëntatie om te kijken wat we precies voor ze kunnen doen. Daar zijn we nu helemaal achter en ook al druk mee bezig.

De bakkerij die we gaan helpen is op dit moment nog niet open omdat de mensen die er gaan werken en de bakkerij gaan runnen nog een cursus moet krijgen over hoe ze precies met de machines om moeten gaan. Als ze deze cursus hebben gehad kan de bakkerij open (hopelijk binnen 2 weken). Ze gaan deze bakkerij met 10 mensen runnen maar geen van deze mensen heeft kennis over hoe ze een bedrijf moeten runnen, dus hebben wij besloten om ze hier les in te gaan geven. Dit zal zijn in boekhouden, financiën, marketing, het bijhouden van welke producten ze in opslag hebben en het prijzen van hun producten. Natuurlijk weten Demitris en ik hier ook niet alles over en daarom zijn we overdag veel bezig met het uitzoeken over deze onderwerpen. Ook hebben we voor de bakkerij een splitsing gemaakt in 4 verschillende afdelingen zodat niet alle 10 de mensen verantwoordelijk zijn voor alles. Deze afdelingen zijn: bookkeeping & administration, marketing & catering, purchasing, sales & pricing en human resource management (personeels management). Hopelijk zullen deze afdelingen helpen om het bedrijfje vanaf het begin goed op te zetten.

Bij deze bakkerij moeten jullie je niet teveel voorstellen hoor, het is een klein oud gebouwtje waar de machines staan en waar een kleine ruimte is voor een balie. En zullen weinig verschillende producten verkocht worden voor weinig geld, want de mensen in het township hebben weinig tot geen geld.

Het volgende bedrijf wat we gaan helpen zit vlak buiten het township op een locatie genaamd de business-hyve. Dit klinkt interessant en dat had het ook kunnen zijn als het niet zover van de bewoonde wereld zou zijn geweest. De bedoeling van de overheid toen ze deze business-hyve aanlegden was dat mensen uit het township met een eigen bedrijfje zich hier allemaal bij elkaar kunnen vestigen. Een mooi idee, maar de meeste mensen moeten een half uur tot anderhalf uur lopen om bij deze business-hyve te kunnen komen. Dit is dus een grote flop, aangezien er nu nog maar 3 bedrijfjes zijn gevestigd. Onder deze bedrijfjes bevindt zich het naaiatelier wat wij zullen gaan helpen. Dit bedrijf heeft in 2004 al hulp gehad van EISS studenten en dit heeft toen zijn vruchten afgeworpen maar het bedrijf is nu weer terug bij af. We gaan daarom de lessen die toen zijn gegeven herhalen, een nieuwe product-, prijslijst opstellen en ze helpen bij het benaderen van potentiële klanten. Ook zullen we proberen om ze bij te brengen dat ze door moeten gaan met wat wij ze leren ook als wij straks weg zijn, anders gebeurd er dus hetzelfde als in 2004. Het leek ons eerst zonde van ons tijd om ze te helpen omdat het eerder ook niet voor de lange termijn heeft geholpen maar we kunnen deze mensen ook niet zomaar laten zitten zonder werk.

Als jullie het leuk vinden kunnen jullie altijd dit township even ‘google-en’. Het heet NeMaTo, dit staat voor Nelson Mandela Township. Er zal geen informatie te vinden zijn over onze bedrijfjes maar misschien is er wel andere informatie te vinden.

De derde opdracht die we hier hebben is om een goedlopend bedrijf in het dorp zelf te analyseren en ze te helpen als dit nodig is. Dit moeten we doen omdat we dan ook kunnen zien hoe een goed lopend bedrijf in Afrika eruit ziet, en dat we dingen die we bij dit bedrijf zien misschien kunnen implementeren bij de bedrijven in het township. Het bedrijf wat we hiervoor hebben gekozen is Zest café, een plaatselijk cafe/restaurantje wat erg europeaans aandoet. Het is heel klein, ongeveer 10 tafeltjes die allemaal buiten staan, en een hele kleine keuken zonder fornuis. Er worden dus alleen broodjes e.d. geserveerd. Het eten en de sfeer is er echt super! De eigenaressen zijn 2 erg gedreven vrouwen van rond de 40. We gaan dit bedrijf eerst analyseren en dan een bedrijfsplan schrijven met mogelijke nieuwe ideeën. Omdat het bedrijf 6 dagen open is en ze er zelf ook allebei 6 dagen werken is het voor hun moeilijk om te kijken of er dingen anders kunnen/moeten, en daarom gaan wij dit proberen te doen.

Tot zover mijn eerste uitleg over mijn dagelijkse bezigheden. Ik zal binnenkort weer een update geven over hoe we vorderen met onze plannen.

In het weekeind is het voor ons tijd om weer wat van het land te zien, daarom hier ook nog een verslag van het afgelopen erg leuke weekeind.

Vrijdagochtend moesten we allemaal nog even met school bezig. We hadden met alle retail studenten en de begeleider onze wekelijkse bijeenkomst over alles waar we mee bezig zijn. Dit is het enige moment dat we onze begeleider zien en hij wil dan dus een update over onze voortgang. Na deze bijeenkomt nog even een planning gemaakt voor de volgende week en toen kon het weekeind beginnen.

Met Leonie, Evelien, Pjirkje en mijzelf vertrokken we richting East-London, dit ligt 150 km ten oosten van Port Alfred. We hadden nog geen slaapplaats geboekt want we vonden dat we onze slaapplaats eerst wel met eigen ogen wilden bekijken voor we zouden beslissen. Dus met de auto en de Lonely planet (boek met heel veel info over Afrika) op pad. Aangekomen in East Londen hadden we al snel een back packers slaapplaats gevonden. Even snel checken en omdat het al laat was maar besloten om hier te blijven slapen. Achteraf waren we niet heel blij met onze keuze want het zag er niet allemaal even fris uit maarja, dat was achteraf en voor 7 euro p.p mag je natuurlijk ook niet klagen. We hebben ons snel even opgefrist en toen een taxi gebeld die ons naar een restaurant moest brengen. Taxi chauffeur George was blij ons te zien en bracht ons naar een mooie shopping mall waar we lekker wat konden eten. Hij drukte ons op het hart dat we hem weer moesten bellen als we wilden worden opgehaald dus vooruit. Eerst heerlijk gegeten en toen nog even een filmpje gepakt. Daarna George gebeld om weer te worden opgehaald. Hij was wederom blij ons te zien en heeft ons de hele stad laten zien. Dit viel erg tegen maar dat wisten we nu dan toch maar. Onderweg kwamen we een stel kinderen tegen die op straat speelden, George begon tegen ze te schreeuwen dus wij dachten oei, wat gebeurd hier. Toen de kinderen George bleken te kennen was onze schrik voorbij, totdat hij vertelde waarom ze hem kenden; hij had ze een week eerder met een gummie knuppel geslagen omdat ze lijm snuiven en inbreken. Ja, leuk om te weten George (leuk ook dat hij de gummie knuppel nog even liet zien). We waren blij dat we weer terug waren in de back packers kan ik vertellen.

Zaterdag zijn we zelf op pad gegaan met de auto. Naar dezelfde mall geweest als op vrijdag en daar lekker geshopt. Voor ’s avonds waren we opzoek geweest naar een nieuwe slaapplaats. Dit was gelukt, deze keer een hele gezellige/schone back packers. We sliepen in een heel klein huisje waar precies 2 stapelbedden in passen, echt te schattig. Deze keer waren de kosten maar 6 euro 50 p.p dus echt perfect.

Zondag hadden we de wekker vroeg gezet want we wilden naar een leeuwenpark. Geen idee wat we moesten verwachten maar met de wegenkaart in de aanslag maar opzoek gegaan. Dit bleek makkelijk te vinden en was echt helemaal de moeite waard. Voor 2,50 euro konden we een baby cheeta aaien, een giraffe uit ons hand laten eten, 2 witte baby leeuwtjes aaien en verder nog witte leeuwen, tijgers, reuze schildpschildpadden, hyena’s en nog wat kleine dieren bewonderen. Dit was echt helemaal super! Die dieren van zo dicht bij te kunnen zien en zelfs aanraken, echt onbeschrijfelijk. Hopelijk spreken de foto’s een heel klein beetje voor zich want ik kan niet vertellen hoe super dit was.

Dit hele weekeind was trouwens gekozen door Leonie, omdat het woensdag haar verjaardag was mocht zij kiezen wat we het weekeind zouden gaan doen. Haar verjaardag hebben we uitgebreid gevierd; een luxe ontbijtje op bed, taart eten bij Zest (helaas kon ik niet mee maarja), ’s middag taart eten op de campus en ’s avonds uiteten en op stap. Weer een verjaardag om nooit te vergeten, ik kan niet wachten op die van mij. Dit leeuwenpark was haar wens en daar ben ik erg blij om. Het was echt helemaal te gek. Helaas zat ons fijne weekeind er toen alweer op en hebben we de auto weer gepakt om terug te gaan naar Port Alfred.

Nu is het alweer dinsdag en ben ik dus weer gewoon bezig met school. Vanmorgen weer bij de bakkerij geweest en ik kan jullie vertellen dat ze al zijn begonnen met het bakken van brood en muffins. Er komt dus een beetje schot in. De muffins waren echt heerlijk dus ik denk dat het wel goed komt. Ik heb een paar foto's toegevoegd maar zal binnenkort even duidelijke foto's van de bedrijfjes maken zodat jullie een beter beeld krijgen!

Dit was het voor nu, moet zo weer spinnen.

Tot gauw maar weer. Veel liefs en een dikke kus van Lysanne